İşçinin İş Görmekten Kaçınma Hakkını Kullanması ve Hakkın Sınırları
Author :
Abstract
Ücretinin ödenmemesi durumunda işçinin iş görmekten kaçınma hakkı, işçiye İş Kanunu’nun 34. maddesiyle tanınan ve ilgili düzenlemede belirtilen koşullar dahilinde, işçinin ücreti ödenene kadar iş görme edimini yerine getirmeme olanağıdır. İş Kanunu’nun 34. maddesinde belirlenen koşulların ortaya çıkması durumunda, işçi iş görmekten kaçınma hakkına sahip olmakla beraber, işçinin bu hakkını ne şekilde kullanacağına ilişkin Kanunda bir düzenleme yapılmamıştır. Bu açıdan işçinin iş görmekten kaçınma hakkını kullanmasından ne anlaşılması gerektiği ve işi nasıl bırakacağı sorunu ortaya çıkmaktadır. Yine, iş görmekten kaçınma hakkını haiz olan işçinin, iş görme edimini ücreti ödenene kadar ifa etmemesi kanuni bir hakka dayandığından, borca aykırılık teşkil etmeyecek, işverence sözleşmeye aykırılığa bağlı olarak iş sözleşmesinin feshedilmesi söz konusu olmayacaktır. Bununla birlikte söz konusu hakkın kullanımı sınırsız olmayıp, dürüstlük kuralından doğan sınırlamalara tabi olarak kullanılması önem taşımaktadır. Çalışmamıza konu karar çerçevesinde bu iki sorun değerlendirilmeye ve incelenmeye çalışılacaktır.
Keywords
Abstract
Employee's right to abstain from work in case of unpaid wage is the right to refrain from fulfilling the performance of work until the wage is paid, within the conditions defined in the Article 34 of the Labour Law. In case of occurrence of the conditions specified in Article 34, the employee has the right to abstain from work, but there is no regulation regarding the use of this right. In this respect, the problem arises about the use of the employee's right to abstain from work. Since the employee who has the right to abstain from work is based on a legal right, the nonperformance of the act will not constitute a breach of debt and the employer shall not have the right to terminate the employment contract. However, the use of the right is not unlimited, it is important to use the right to abstain from work subject to the limitations arising from good faith. These two problems shall be evaluated and examined within the framework of the decision subject of our study.
