İŞÇİNİN ULAŞILABİLİR OLMAMA HAKKI
Author :
Abstract
Değişen ve gelişen teknoloji, işçi-işveren ilişkisinde çalışma yaşamı ve özel yaşam arasındaki sınırı belirsizleştirmiş, iş hukukunda yeni düşünceler oluşmasına sebebiyet vermiştir. İşverenin yönetim hakkı kapsamında işçisinin emir ve talimatlarına uymasını beklemesi ile işçinin özel yaşamındaki sürelerde işvereni ile bağlantı içinde olması, işçinin kişilik haklarını zedeler nitelikte olmuştur. Bir diğer deyişle, teknolojik iletişim araçları ile işçiye her an ve her yerde ulaşma imkanına sahip olan işverenin edindiği kazanımlar artmakta iken işçinin anayasal dinlenme hakkı ihlal edilmektedir. Çalışmamız, dijitalleşmenin işçi üzerinde yarattığı baskı, stres gibi etkilerin ortadan kaldırılması ve işçinin iş dışındaki yaşamının iş ile uyumunun sağlanması için işçinin çalışma süresi dışında işveren ile bağlantıyı keserek ulaşılabilir olmama hakkı üzerinedir.
Keywords
Abstract
Changing and developing technology has made the boundary between working life and private life in the employee-employer relationship unclear and led to the formation of new ideas in labor law. The employer's expectation that the employee comply with his orders and instructions within the scope of his right to management, and the employee's being in contact with his employer during periods of his private life, has damaged the personal rights of the employee. In other words, while the gains of the employer, who has the opportunity to reach the employee anytime and anywhere, thanks to technological communication tools, increase, at the same time, the employee's constitutional right to rest is violated. Our study is about the employee's right to be unreachable by disconnecting from the employer outside of working hours, in order to eliminate the effects of digitalization on the employee, such as pressure and stress, and to ensure the harmony of the employee's life outside of work with work.