İş sözleşmesi, yapıldığı andan itibaren sürekli olarak aynı işverene bağlı bir iş ilişkisini gerekli kılmaz. Bir işçi ile işveren arasında kurulan iş ilişkisi çeşitli nedenlere bağlı olarak sona erebilir ve işçi bir başka işveren ile iş sözleşmesi kurabilir. Ancak İş Hukuku’nda, bir işçinin iş sözleşmesi sona ermeden de işveren değiştirmesi mümkündür. Bu durum geçici olabileceği gibi, sürekli de olabilir. İş sözleşmesi sona ermeden bir işçinin bir başka işverene iş görme edimini geçici olarak sunması, daha çok aynı holding veya şirket toplulukları içinde gündeme gelmektedir. Bu uygulamaya İş Hukuku’nda geçici iş ilişkisi denir. İş sözleşmesi sona ermeden bir işçinin başlangıçtaki işvereninin sürekli olarak değişmesi de mümkündür. Bu uygulamaya da İş Hukuku’nda iş sözleşmesinin devri adı verilir. Çalışma konumuz iş sözleşmesinin sürekli devri ile ilgili olup, bu devrin gerçekleşmesinde öngörülen şekil şartının açıklanmasına ilişkin olacaktır. İş sözleşmesinin devri Türk Borçlar Kanunu’nun 429.maddesinde düzenlenmiştir.
Employment contracts do not necessitate permanent work relationship with the same employer from beginning of its duration till end. Work relationship between an employer and a worker might end depending on various reasons. Labor Law permits change of employer before his contract ends with the signee employer. This can be temporary or permanent. This situation, when a worker performs his work duty for another employer before his contract ends is mostly seen in corporate organizations in the way of interchanging among its units of production or service. This is called temporary work relationship in the Labor Law. Moreover, before the end of the employment contract, change of signee employer permanently is also possible. This practice is known as employment contract transfer in the Labor Law. This study discusses permanent transfer of employment contract and aims to analyze legal process in the realization of transfer of contract. Transfer of employment contract is stipulated in article 429 of Turkish Law of Obligations.